Text: Neung Cch.




     หลายคนได้ทำงานในสิ่งที่ชอบก็ถือว่าโชคดี เพราะบางครั้งกว่าจะได้พบสิ่งที่ตัวเองชอบก็ต้องใช้เวลาเนิ่นนาน เพราะพฤติกรรมบางอย่างอาจทำให้ตัวเองหรือแม้แต่คนรอบข้างเข้าใจผิดได้ เหมือนกับการติดเกมของกานต์ รมยาสัย ที่ครอบครัวไม่ห้ามแถมยังส่งเสริมลงทุนให้เขาได้เป็นเจ้าของร้านเกม แต่ใครจะรู้ว่านั่นคือการยื่นความทุกข์ให้เขาโดยไม่รู้ตัว ที่ต้องทนขมขื่นในบทบาทของเจ้าของร้านเกมถึง 7 ปีก่อนจะได้ทำงานที่ทำให้เขาได้พบกับความสุขอย่างแท้จริงนั้นคือการเลี้ยงมด อาชีพที่หลายคนอาจมองว่าแปลกแต่สำหรับเขามันคืออาชีพใหม่ที่ในเมืองไทยยังไม่มีใครทำเท่านั้นเอง และนี่คือเรื่องราวของหนุ่มวัย 29 ปีกับอาชีพเลี้ยงมดที่มีเป้าหมายจะสร้างพิพิธภัณฑ์หรือคาเฟ่มดให้เกิดขึ้นในเมืองไทย
 




     เปลี่ยนโลกใต้ดินของมดให้ขึ้นมาอยู่บนดิน


     อาจเป็นเพราะการเลี้ยงสุนัข แมว เป็นสิ่งที่คุ้นชินตากับคนทั่วไปมากกว่าที่จะเห็นใครสักคนเลี้ยงมด ทำให้ผู้พบเห็นมักมีเครื่องหมายคำถามตามมาว่าเสน่ห์ของมดอยู่ตรงไหน ซึ่งหนุ่มกานต์เฉลยว่า การเลี้ยงมดเปรียบเทียบได้กับการเลี้ยงปลา แต่มดต่างกับปลาตรงที่ว่า มดไม่ได้ว่ายน้ำไปมาหรือลอยอยู่เฉยๆ มดแต่ละตัวมีหน้าที่แตกต่างกันไป เช่น นางพญามดทำหน้าที่คอยออกไข่ขยายอาณาจักรไปเรื่อยๆ มดงานทำหน้าที่ทั่วไปอย่างเช่น หาอาหาร ป้อนอาหารตัวอ่อน การดูแลทำความสะอาดนางพญาและรังมด หรือมดทหารมีหน้าที่ปกป้องรังมด


     “จำได้ว่าชอบมดมาตั้งแต่เด็ก ชอบที่จะไปนั่งดูการใช้ชีวิตของมดบนพื้นดินและก็ได้แต่สงสัยมาตลอดว่าการใช้ชีวิตของมดใต้ดินนั้นเป็นอย่างไร ถ้าถามว่าชอบมดประมาณไหนเอาเป็นว่าชอบมากๆ จนสามารถอยู่ในห้องมดได้วันละหลายชั่วโมง ชอบมากจนต้องเริ่มต้นทำธุรกิจเกี่ยวกับมดเพื่อที่จะได้อยู่กับสิ่งที่ตัวเองชอบและเลี้ยงชีพตัวเองได้ด้วย”





     หนุ่มวิศวะผู้หันมาเอาดีทางด้านการเลี้ยงมด บอกว่ามดในโลกนี้มีไม่ต่ำกว่า 15,000 ชนิด เฉพาะในไทยนับแค่สายพันธุ์ที่ค้นพบแล้วแต่ยังไม่ถูกตั้งชื่อก็มีไม่ต่ำกว่า 1,000 ชนิดแล้ว แต่ที่คนส่วนใหญ่เห็นมีเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้น เช่น มดคันไฟ มดเหม็น มดแดง เพราะมดเหล่านั้นอยู่ใกล้ชิดกับมนุษย์มากที่สุด ส่วนมดอีกจำนวนมากออกหากินตอนกลางคืนจึงไม่เป็นที่พบเจอของคนทั่วไป


     “ปัจจุบันผมเลี้ยงมดไว้ 10 กว่าชนิด เนื่องจากพึ่งกลับมาไทยได้เพียงแค่ปีกว่าๆ ยังอยู่ในช่วงระยะการศึกษามดในประเทศไทยเช่นกัน” หนุ่มนักเรียนนอกดีกรีปริญญาโทจากอเมริกาอธิบายต่อว่ามดที่มีความนิยมในการเลี้ยงที่สุดคงเป็นมดตะลาน มีขนาดตัวที่ใหญ่ ส่วนมดทหารเหมาะสำหรับมือใหม่เพราะเป็นมดที่เลี้ยงค่อนข้างง่าย ตายยาก
 




     การเลี้ยงมดก็เป็นธุรกิจได้


     ใน 24 ชั่วโมงถ้าไม่นับเวลานอนแล้ว เวลาที่เหลือส่วนใหญ่ของกานต์มักถูกใช้ไปกับการเฝ้าดูพฤติกรรมมด หรือการหาความรู้ ข้อมูลของมด จากความชอบก็เริ่มเป็นความเชี่ยวชาญ เพื่อทำให้ความชอบของเขาไม่สูญเปล่า กานต์จึงเกิดแนวคิดที่จะต่อยอดนำสิ่งที่เขาทุ่มเทในเรื่องเกี่ยวกับมดมาสร้างรายได้ โดยเปิดเพจคนเลี้ยงมด : Ant Keeping Thailand เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ของมด ให้คนทั่วไปได้เข้าใจว่ามดเป็นสัตว์ที่น่าสนใจอย่างไร


     ส่วนสาเหตุที่ทำให้หนุ่มคนนี้มั่นใจว่ามีตลาดรองรับคือ ขนาดประเทศสิงคโปร์ หรือ ไต้หวัน ซึ่งทั้งสองประเทศนี้มีจำนวนประชากรน้อยกว่าประเทศไทย และยังไม่มีใครเปิดเพจให้ข้อมูลมดเพื่อให้คนในประเทศสนใจอยากจะเลี้ยงมดเหมือนเขา แต่ประเทศเหล่านั้นยังสามารถเปิดร้านขายมดขึ้นมาเป็นธุรกิจได้ ดังนั้นประเทศไทยซึ่งมีจำนวนประชากรมากกว่า มีเพจคนเลี้ยงมดที่มีผู้ติดตามเกือบแสนคนไม่น่าจะแปลกทำธุรกิจนี้ได้





     “การเลี้ยงมดก็เหมือนการเลี้ยงสัตว์ชนิดอื่นๆ เช่น ปลา หมา แมว ฯลฯ ซึ่งมันไม่ใช่เป็นธุรกิจที่แปลก แต่มันคือธุรกิจใหม่ เพราะที่ผ่านมาถึงแม้จะมีคนจำนวนมากที่อยากเลี้ยงมด แต่พวกเขายังไม่รู้วิธีการเลี้ยงมด วิธีการหามด บ้านมดทำอย่างไร ในขณะที่เรามีมด มีบ้านมดขาย และเรามีข้อมูลต่างๆ มากมายจากประสบการณ์ของเราที่พร้อมจะช่วยเหลือให้คำปรึกษาคนที่อยากจะเลี้ยงมดเป็นสัตว์เลี้ยงให้สามารถเลี้ยงมดจนเป็นรังใหญ่ๆ ได้”
 

     รู้ให้ลึกและรู้ให้จริงหากินได้


     ก่อนที่จะได้มาพบกับอาชีพที่สร้างความสุขให้กับตัวเองอย่างทุกวันนี้ เขาเคยเป็นเจ้าของธุรกิจร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่เนื่องจากพ่อเห็นว่าชอบเล่นเกมจึงส่งเสริมให้เปิดร้านซึ่งเจ้าตัวก็ยินดีเลยได้เป็นเจ้าของธุรกิจตั้งแต่อายุประมาณ 14 จนถึงอายุ 22 ปี





     “ตอนนั้นเป็นเด็กคิดแค่ว่าเปิดร้านเกมก็ดี จะได้เล่นเกมอยู่บ้าน แต่ไม่มีความรู้ความพร้อมทั้งวุฒิภาวะทางอารมณ์ ความรับผิดชอบต่างๆ มันเป็นหน้าที่ที่หนักเกินไปสำหรับเราที่ต้องเรียนหนังสือควบกับการเป็นเจ้าของร้าน ช่วงมหาวิทยาลัยคอมพิวเตอร์พังทั้งร้านตอนใกล้สอบพอดีเลยไม่ได้อ่านหนังสือ จนเทอมนั้นต้องปล่อยให้ติด 0 มันเป็น 7 ปีที่ขมขื่น แต่ก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่สอนหลายสิ่งหลายอย่างทำให้เราเป็นเราในทุกวันนี้ ทั้งวิธีแก้ปัญหา ความรับผิดชอบ การบริหารธุรกิจ รวมไปถึงประสบการณ์การล้มเหลวและผิดพลาดต่างๆ”


     หากธุรกิจร้านคอมพิวเตอร์เป็นฝันร้ายของกานต์ธุรกิจเลี้ยงมดก็คงเป็นสิ่งตรงกันข้ามที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงทั้งในแง่ความพร้อม ความรู้ ความสุข แม้ธุรกิจการเลี้ยงมดของเขาเพิ่งจะเริ่มได้ประมาณ 1 ปี ในแง่รายได้อาจถือว่าไม่ได้มากเนื่องจากการเลี้ยงมดยังเป็นสิ่งที่ใหม่อยู่ในประเทศไทย และเขาเองเรายังไม่ได้ผลิตสินค้าออกสู่ตลาดมากนัก เพราะต้องการเน้นคุณภาพมากกว่าจำนวน เราไม่ขายจนกว่าเราจะรู้สึกว่าสิ่งที่เราขายนี้มันออกมาดีมากพอ





     “ประโยคที่ผมติดอยู่ในใจมาตั้งแต่เด็กคือ จะทำอะไรก็แล้วแต่ ต้องรู้ให้ลึก และรู้ให้จริง อย่าทำเพียงเพราะเห็นคนอื่นเค้าทำ ก็เลยทำบ้าง ทำทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ทำทั้งๆ ที่ไม่มีความรู้ คุณสามารถจะขโมยความคิดคนอื่นได้ แต่คุณอาจจะไม่สามารถต่อยอดมันได้ เพราะคุณไม่มีความรู้และคุณไม่ใช่เจ้าของความคิด”


     ความคิดต่อไปของหนุ่มวัย 29 คนนี้คือการเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์มดหรือคาเฟ่ที่มีมดจำนวนมากหลากหลายสายพันธุ์ให้คนเข้ามาดูชมและมีผลิตภัณฑ์หรือมดจำหน่ายสำหรับผู้ที่สนใจจะเลี้ยง 


www.smethailandclub.com
ศูนย์รวมข้อมูลธุรกิจ Startup